Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

«Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ» (Λουκ, ι´,19)

Εἰς τὸν Εὐαγγελιστήν Λουκᾶν, ὀφείλει ἡ Χριστιανικὴ Ἐκκλησία δύο ἀριστουργήματα τῆς Καινῆς Διαθήκης, τό «Εὐαγγέλιον κατά Λουκάν» καί «Πράξεις τῶν Ἀποστόλων». Ἂν ὁ «Συνέκδημος» αὐτὸς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀγνοῆται ἀπὸ πλείστους Χριστιανούς, αὐτό ὀφείλεται εἰς τὰ ἴδια λυπηρὰ αἴτια, διὰ τὰ ὁποῖα καὶ αὐτὸς ὁ μέγας Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, Παῦλος, εἶναι εἰς πολλοὺς ἐλάχιστα γνωστός.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς κατήγετο πιθανώτατα ἀπὸ τὴν Συρίαν καὶ ἔγινε Χριστιανὸς διὰ τῆς γνωριμίας τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τὸν ὁποῖον καὶ ἀκολούθησε εἰς τὰς ἀποστολικάς του ὁδοιπορίας ἀνὰ τὴν Κύπρον, Μ. Ἀσίαν, Μακεδονίαν καὶ Ἰλλυρίαν, καθὼς καὶ εἰς τὸ περιπετειῶδες μέχρι Ρώμης ταξίδιόν του τό 62 μ.Χ., ὅταν ὁ ἴδιος εἶχε ζητήσει νὰ δικασθῆ ἐνώπιον τοῦ Καίσαρος.